” มาตรฐาน” พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 ได้ให้ความหมายไว้ว่า สิ่งที่ถือเอาเป็นเกณฑ์ที่รับรองกันทั่วไป เช่น เวลามาตรฐานกรีนิช, สิ่งที่ถือเอาเป็นเกณฑ์สำหรับเทียบกำหนดทั้งในด้านปริมาณและคุณภาพ เช่น มาตรฐานอุตสาหกรรม หนังสือนี้ยังไม่เข้ามาตรฐาน ในระบบราชการ มีระเบียบ วินัย จรรยาบรรณ และมีกติกา อะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย ให้ทำตามมาตรฐาน แต่ในทางปฏิบัติเรากลับพบว่า หากมีความพอใจและความไม่พอใจเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว สิ่งเหล่านั้นถูกนำไปใช้อย่างบิดเบือนตามแต่วัตถุประสงค์และอำนาจที่มีอยู่ในมือ มันจึงเกิดคำว่า “สองมาตรฐาน” และสิ่งนี้นั่นเอง […]